Dört nala şaha kalkmış kıskançlık
şaklatır kırbacını sevgi üstüne.
Zaman dörde bölünür;
gözyaşı,
öfke,
nefret,
ayrılık
hüküm sürer istemeden.
Yeşerir mi yeniden insan ömründe
sevgi ve saygı?
Zaman evrilir mi mutluluğa?
Olmaz öyle şey ey sevgili!
Ölen bir daha öldürül mü sevda adına? .
Kayıt Tarihi : 25.2.2012 13:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ki şairler çok ölür
Gelmez gidenler şairler geriye getirmek için uğraşanlardır.
TÜM YORUMLAR (1)