Yok Olana Serenad Şiiri - Burak Akar

Doldu sayfalar, tükendi adınla
Bir şiir daha bitti, geçti bir nöbet
Yine yoksun ve yine yokluğun vurur kıyılarıma
Biliyorum bir gün...
Bir şiir bitecek ve bitecek bu hüzün
Gelecek vuslat gemisi,
Demir atacak rıhtımıma

Çöl suya hasret,
Hasret bana esir
Bense köle sana!
Sende durulan gönül
Ne eyler ağyara meyil,
Ne eder aşka taksir
Kainat cem eder sende
Sen kokar rüzgar, sen inler yel
Seni duydum çiçeğin Allah diye tesbihinde
Seni dinledim gün be gün
Bir sır var,
Esrarengiz bir mânâ var sende

Hani salaş bir acıyla akan yaşlarım var ya
İşte o gözyaşımla ıslanan toprağın
Çamuru sıçrasın seni sevenin üstüne
Ben acılarımla geçiyorum dalgamı
Sen, dalganla alabora ettin,
Girdabınla yok ettin umutlarımı
Olsun be yarim, bu da başım gözüm üstüne!

Seni gördüğüm gün gözümün bayramı
Görmediğim gün intiharım
Hazanlarda savrulan yapraklarım
Unuttular yeşili, bilmezler baharı
Artık lütuf, artık deva
Ey gönül mühürdarı!

Bir heves değil ki gelip geçsin
Bir sonu yok ki bitsin, yitsin
Evvel sensin, şimdi sen
Bil ki ahir yine sensin!