Yok olan Şeyler Şiiri - Semiha Ay

Yalnızlığın ucunda sıkıyordu korkular beni
Yalnızlığını kağıtlara aktaramamak gibidir korkular
İçinde bir şeyler var çok derin, çok yorucu
Ama sen kağıtlara aktaramıyorsun
Korkuyla düğümlenen karanlıklar gibi
Elinde alnına dayanmış bir silah
Ve sen her şeyi bir anda silen, bitiren bir kavram

Sana sen demek gelmiyor içimden
Çünkü;
Var olması çok zor bir kavram, soyutluksun
Anlatmak isterdim sana kendimi,
Acılarımı
Korkularımı
Ta ki sen anlayana
Hissedene kadar
Yaşatmak isterdim sana acıların en doyumsuz halini
Bir anda yok etmek
Silmek isterdim düşüncelerimden seni
Boyamak isterdim seni görünmezliğin rengiyle
Sonra gökkuşağı çizmek isterdim gökyüzüne
Acılardan sonra açan bir çiçeği andırırcasına
Ekmek bulamayan insanların
Bir anda paralarla boğuşurcasına savaşmasını
Bunun resmini çizmek isterdim kağıtlara;
Barışı çağırırcasına, anlatırcasına

Artık insanları görmemezlikten gelmek ne kadar kolay
Koskoca insanoğlunu yok etmek, silip atmak
Sonrada dünyada bir tek ben varım demek ne kadar kolay
Zorluğun hiçbir yanı zor değil artık
Zor kavramı yok artık
Gerçekler adı altında sahte gülüşler ve kolay kavramlar, kolay gerçekler…
02,03,2000