Boş bir sayfaya seni çizmeyi isterdim hep
Bana bakan, ikitane yeşil mercan
Ve ipekten yapılmış bir saç
Ama, buna cesaret edecek sayfa bulamazdım.
Boş bir kağıda seni anlatmak isterdim hep
Güldüğünde, dünyaların nasıl benim olduğunu
Gözlerindeki tek damlada, yüreğimin nasıl boğulduğunu
Buna, kalemlerde cesaret edemezdi.
Kalbimden seni anlatmasını isterdim hep
Susar,konuşamaz, ağlardı
Yokluğunu söyleyemezdi bana
Bunu kabul etmeye benimde cesaretim yoktu.
Biliyorum bir kaf dağının arkasında olduğunu
Bütün anka kuşlarını yardıma çağırdım
Meleklerden öğrendim, senin için zamanın durduğunu
Her gece, adını ruyalarımda çağırdım.
Seni çizmek, seni anlatmak, seni anlattırmak çok zor
Düşüncelerime, yokluğunu kabullendirmek
Zerdali yapraklarına sardım sensiz bütün günlerimi
İçimde bir his,açılacağı gün hiç gelmeyecek.
Kayıt Tarihi : 24.3.2007 14:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
masum bir günün başlangıcında oluşan burukluk.

TÜM YORUMLAR (1)