zaman çelimsizliğimizi arttırıyor
üzerimizde yılların kâbus bulutları
tebessümün resmini çizmeye çalışıyor ellerimiz
cismimizin silüetini unutmuş makineler
materyalizmin pehlivanları ile güreşemiyor bedenimiz
acı acı olmasına
onlar hancı biz yolcu misali
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta