Yok olan GENÇLİĞİMDE Şiiri - Yunus Duysal

Savurdum sevdamı yüreğindeki ateşe
Tutuşturdu umutlarımı bir anda
Sen bakma benim çocuk halime
Aklım kalıyor geçecek olan zaman da
Evimin kadını olmanı isterdim
Sıcak bir yuva
Başımı koyacağım yastık
Karanlığa ışık zifiri umutlarda
Seninle büyümeyi öğretecektim çırpınan kalbime
Adını kirlenmemiş aşk koyacaktım
Gençliğimi yaslayacaktım sırtına
Hayallerimi okşayacaktın
Bir bütün olacaktık yarım hallerimizde
Bazen ben seni,
Bazen de sen beni tamamlayacaktın
Bahçemiz olacaktı güneşi içene alan
Yağmuru gözlerimizle yarattığımız
Tomurcuklar bırakacaktık geleceğe
İşte; bu olacaktı bizim saflığımız
Seninle demir atacaktım bu yolun sonunda
El ele geçecektik ölüm nehrini
İşte o zaman kalmazdı aklım
Çalmış olacaktım görünmeyen yanımda seni
Tomurcuklar çoktan açmış olacaktı kendini dünyaya
Bizden kalan kokuyu saklayarak içlerinde
Bir dua olacaktık belki de dillerinde
Seni, evimin kadını olmanı isterdim
Benimle beraber yok olan gençliğimde