İnsanın kalbi taş olsa parçalanır toprak olurdu.
Yüreği demir olsa dayanamaz erirdi.
İnsan acımasızlıkta vahşi hayvanları geçti
Öldürüyor acımadan masum çocukları.
Nereye kadar devam edeceksin ey insanoğlu!
Nereye doğru gidiyorsun böyle?
Doymadın mı bu kadar ölüm karşısında,
Hiç merhamet duygun da mı kalmadı?
Kalmaz mazlumun ahı yerde,
Vereceksin hesap bir gün sende.
Cennete uçan çocukların
Boğulacaksın tükürüklerinde.
Bak Firavun atan nasıl boğuldu denizde!
Çare olmadı son demde pişmanlıkta.
Atanı aratır oldun zulümde,
Yok olacaksın bir gün sende.
Kayıt Tarihi : 27.10.2023 11:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!