Yok ol ne olur, dayanamıyorum,
yoruldu yüreğim ayrılıkların hasretinden.
Kolay değil dayanmak,
derin bir yara acısı bu.
Yok ol hüzün içimden.
Gözlerim görsün artık seni,
benliğim hissetsin artık, dokunabileyim.
Kalemim seni yazsın durmaksızın.
düşünerek uyuduğum, rüyalarım ol.
Yok ol hüzün içimden.
Yürürken ayaklarım ol,
hayallerimdeki renkte denizim ol.
Tepedeki evim ve evdeki kadınım ol.
Yok ol hüzün içimden.
ART 18.09.2009
Ali Rauf TankalKayıt Tarihi : 18.9.2009 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)