Yok Mudur Şiiri - Kul Sedat

Canımı üzmeye dizilmiş cahil
Sizi birer birer sayan yok mudur
Susuyorum diye konuşan gafil
Söylemediğimi duyan yok mudur

Bir canı incitmek size hak mıdır
Canı incitenin özü pak mıdır
Bir kelime etsem sizce çok mudur
Biri bin yerine koyan yok mudur

Ben sırdan bilmezem sırrım Ali’den
Mestane gezerim içtim doludan
Gönül ayırmasın cümle veliden
İçinizde pire uyan yok mudur

Pir Sultan pirimden okur yazarım
Ben aşığım gönüllere sızarım
Aslan yavrusuyum hep tek gezerim
Aciz esrarıma şayan yok mudur

Ben doğdum doğalı bitmedi yasım
Ahbap yaren bize olmuştur hasım
Mevla bağışlasın Hızır’dan sesim
Bağırsam çağırsam duyan yok mudur

Ölü halde olsam yenerim sizi
Şahım ayırmasın kudretten bizi
Kul Sedat pek yorgun bağışlan bizi
Şunca söylemişim ayan yok mudur