Yok mu, Var mı? Şiiri - Neslihan Ayakta

O güzel yüzünü saklarsan,
Ne anlamı kalır ki sevdanın
Ya da en önemlisi hayatın
Tamam amcam tamam,
Yavaş yavaş çıkıyoruz bu merdivenleri de
Bu kadarı çıkmak değil sürünmek adeta...
Herşeye rağmen yine bomboş hayat,
Herşeye rağmen sen yoksun hala.
Çekilir mi bu hayat böyle?
Çekilir mi, bir de sen söyle.
Kafama taktığım şeyler geçici.
Bu hayat zaten bitici
Ayrıca bir de bitirici.
Varlığın içinde yokluk arayanlar,
Bir de benim gibi;
Yokluğun içinde varlık arayanlar var.
İşte anlayamadığım
Ya da anlamaktan kaçtığım bu...
Ben yok olanı var etmeye çalışıyorum.
Şu hayalim belki de yok bile.
Ben kendimi kandırıyorum sanki,
Ne var ki biraz Pollyannacılık oynamakta,
Mutlu olmak benim de hakkım değil mi?
Şuracıkta oturmuş yazıyorum,
Ben neyi yazıyorum!
Bilinmezlikten hep birşeyler çıkartıyorum.
Ama ne var ki ben kaçmıyorum.
Kovalıyorum, cezbeden de bu zaten.
Kaçan kovalanır, bu kuraldır.
(12.01.99)