Yok mu bir ümit SESLİ

Nazlı yarim, hasret çiçeğim
Bitsin artık bunca çile, bunca zulüm
Bir ışık…. bir ümit,
Yok mu söyle.

Can dayanmaz oldu
Duygularım ruhumu titretir
Hayallerim bulutları ıslatır
Geceler boyu gözlerim sağanak
Ellerim Mevla dan seni dilenir
Yüreğimde tufanlar kopar.,,

Kendimi avuttum olmadı
Anılarımı yuttum olmadı
Aklımı riya’ya sattım yine olmadı
Mecalim kalmadı artık, söyle
Yok mu bir ümit
Yok mu söyle.

Ben böyle yaşamaya mahkumum sende
Yüreğime prangalar vurdun
Kanayan yarama kezzap sürdün
Sakın bana niçin ben? Deme
Başka sebep arama, istemem bahane
Benim limanımda yitik gemi barınmaz
Diyen sendin biliyorsun.
Öyle çaresiz ve öyle muhtaç bıraktın
Deryanın engin açıklarında, bir başıma kaldım
Ve tek sığınağım, dümensiz fırtınaya tutulmuş,
Nereye gittiğini bilmeyen
Sol yanı kırık, paramparça bir gemi.

Koskoca dalgalar arasında, sığınacak yer aradım.
Toprağını özledim, ağaçları, çiçekleri özledim
En küçük ihtimal… gülüşünü.
Ve sonunda karaya vurdum sessizce
Bütün gururumu, onurumu ayaklar altına alıp
Kapına geldim
Alaycı bakışlarını bile özledim
Çarpma kapıyı suratıma dur…
Allah rızası için aşk dilencisiyim
Gör işte halimi
Elimi Allaha, yüreğimi sana açtım.
Söylesene daha yok mu,,,
Yok mu bir ümit.

Ne olur boş çevirme
Kalbimi boşaltamıyorum
Çıkartıp atamıyorum
Ellerim yüzümde, nefesim içimde kaldı
Bir şey de artık, bir söz söyle
Bir el uzat, bir tek ümit ver
Yok deme,yok deme
Ölüyorum, ölüyorum.