yalnızlığın demlendiği...
kahvelerin bile yetmediği...
uyumanın bir çare etmediği...
konuşmakla konuşmamak arasında kalındığı...
ne bu... ya da neden bu dendiği...
yorgun hissedildiği
ve mutsuz...
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta