yalnızlığın demlendiği...
kahvelerin bile yetmediği...
uyumanın bir çare etmediği...
konuşmakla konuşmamak arasında kalındığı...
ne bu... ya da neden bu dendiği...
yorgun hissedildiği
ve mutsuz...
sanki bir ömür...
Kayıt Tarihi : 14.1.2006 01:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!