Yok mu Alan..! Şiiri - Gülay Morgül

yaralı
yorgun bir yürek var içimde
taşımayı beceremediğim

öyle ya
çarptığından beri
sensizliği yüzüme
gömülmeye gerek duyulmuyor
cansız kalan ruhumu

bak ellerimden düşüyor
yavaşça gençliğim

parça parça ayaklar altında
bırakın üstüme düşsün geleceğim

şimdi zaman geçtikçe
daha iyi anlıyorum
denizlerin kendilerine ait olmayanı
sahile vurmasını
bende de bana ait olmayan
bir şey var aslında

- sensizlik -

benim dalgalarım yoktu oysa
yalnızlığı vurmak için sahile
bağrımdan kopup gelen
hasretinin ta kendisiydi
fazla ağır geldi
atamıyorum işte

vitrine koydum şimdilerde sensizliği
ilk elden satılık dedim üzerine
biraz darbeli de olsa
aşka düz mantık bakmıyor
tam otomatik
hiç boya vurulmamış
hasretinin kaputuna

yok mu alan

satıyorum bak bedava

GM