yok kimseye borcum
inince dağlara
bulut
çöker üsteme
bir hüzün
yok kimseye borcum
ne masalarda
ne meydanlarda
dödürmez ki başımı
çılgın akşamların
aşkı
18 inde içeride
38 inde dışarıda
ben miydim tükenen
yoksa
yoksa sizler miydiniz
zaman
akıp giderken
dört
duvar arasında
ben miydim
direnen
yoksa
beyazlamış
saçlarım mı
günlere inat
yüreklere umut
Kayıt Tarihi : 19.10.2009 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!