Yok ki vereyim can cânânım benim

Canımın cânânı, meramım benim,
Baktığım her yerde, seyrânım benim,
Aşıklar dayanamaz,hayranım benim,
Mekansız ilde, hem dilde mekanım benim,

Cihan sofrasında, sediğim benimim
Senden ayrı gördüğüm haramım benim,
Gönül meclisinde, sakisiz şarabım benim,
Sendendir cürmüm ile,günahım benim,

Hak murat eyledi gönül sarayından
Akıl ile bakarsan çıkamazsım haramından
Sanırdım ki hep aldattı harama attı beni
Bu kudret-i nefse, şeytanım benim,

Anladım ki ta ezelden muradın benim
İman diye aradığım ilmi adabım benim
Özümden sövmedim tutmaz gazabım benim
Şimdi saray oldu bana harabım benim

Aleme var muhabbet ile nazarım benim,
Mesleğim sevgi aşk,yok zararım benim,
Çokluktan kurtuldum, birdir kararım benim,
Ey sofiler iyi anla, put olmasın mezarım benim,

Deryada damla diye, baktığım ummanım benim,
Her yerde baha bulan, inci mercanım benim,
Nalan iken mest olduğum sultanım benim
Bu lütfa şükür yetmez,Gufranım benim,

Zahirde sen batında sen
Çoklukta sen yoklukta sen
Evvelde sen ahirde sen
Gönül ile alemde devranım benim

Varlıktan yol bulamadım ırmaktan ummana
Çokluktan seçemedim gülşeni seyrana
Selam verdim soyunup gelen üryana
Varlık ile çokluğun fakiri üryanı benim

Açıldı nazargâh cümlesi hu şimdi Allah,
Bu sırrın eri Hu dadır, daim zikrullah,
Alem-i cihan vechi nur,gayrı kıblegâh,
Yokki canım vereyim canânım benim.

Ali rıza’yım pirimden destur aldım
Çoktan üçe üçten ikiye daldım
Surette insan sırette maldım
Murad ile birde kaldım sultanın benim