Yok ki eyvah Şiiri - İsmail Recep Nur

Yok ki eyvah
Gönderilirken dünyaya imza etmişizde,
Bu senedi iptal yok,yok ki eyvah,
Görülmüşde davalar ilan edilmişde hüküm,
Bu hükmün temyizi yok,yok ki eyvah.
......
Bakıpda gördüğümüz,imrendiğimiz uzanmaya,
Çiçekler dahi solmuş kıyamazken bakmaya,
Tel tel olmuş dökülmüş,gönderilen duvakla,
Bu sökükde yama yok,yok ki eyvah.
.......
Yıkılmış birer birer,güvenilen kal alar,
Çürüyüpde dökülmüş,dayanılan asalar,
Kemirmiş bir kurt gibi,gam ile tasalar,
Bu yaraya merhem yok,yok ki eyvah.
......
Bak gayrı geçmişe,karanlık bir dürbünle,
Kalmamış eskisi gibi,ne ses ne güzellik bile,
Döner diye umarken,oysa varmış menziline,
Bu menzilden dönüş yok,yok ki eyvah.
.....
Kalk ne olur biraz bacım,sarılıver kardeşine,
Aldattık yalanlarla,yenersin derdi diye,
Düşlere muhtaç olduk,hasretleşiriz biraz diye,
Düşler de de vefa yok,yok ki eyvah.

Tanıdık kalan maziden,yarı açık gözleri,
Çınlayan kulağında,bülbül gibi dilleri,
Sima bile yabancı,hani nerde o çehresi,
Bu çehreye makyaj yok,Yok ki eyvah.

Ağlamalı gülmeli mi rütbesi derler şehadet,
Cahil idi cahil gitti,nasip oldumu şahadet,
Ey Cüz ün Küll ün Rabbi Ey Melik ül Merhamet,
Şefaatın nasip buyur,Ya Muhammed Ya Ahmet.
28.12.1988 Samsun