Yok İmiş Anne..! ! Şiiri - Durak Yiğit

**
Sevdayı yaşamak bende isterdim
Kadir kıymet bilen yok-imiş Anne
Sevdanın dilinden iyi anlardım
Candan seven kimse yok-imiş Anne
**
Kimi candan sevsem koyup kaçıyor
Ben sevdikçe onlar nefret saçıyor
Onca yara dolu canım acıyor
Gönülden saracak yok-imiş Anne
**
Halden bilmezlerle uğraştım durdum
Hep düşler üstüne yuvamı kurdum
Viraneler şimdi meskenim yurdum
Kalbime sığacak yok-imiş Anne
**
Her olur olmaza boynumu büktüm
Kaldıramam artık yoruldum cöktüm
Anladım'ki annem kendime yüküm
Sırtına alacak yok-imiş Anne
**
Hüzün gemisinde çekerim kürek
Sadist duygularla bezenmiş yürek
Anladım insanlık zor olsa gerek
Birlikte çekecek yok-imiş Anne
**
Dur@k’ım der sanki hayat bir kumar
İnsan kısım kısım yer damar damar
Her gelen enseme vuruyor şamar
Dayanacak gücüm kalmadı Anne
**
Dur@k YİĞİT
Gönüllerin Ş@iri
KOCAELİ