Yok Hükmünde Şiiri - Osman Deniz

Hayallerim düşünce hiçliğin gölgesine
Binbir acının o alevden kanatları
Taşır gözyaşlarımı kan gibi döktüğü yere
Gözlerim bundan sonra yok hükmündedir

Sılamdır acının o eskimez vatanı
Kan tutar her akşam orda ufuklar
Yıldızlar çürümüştür, derininde göllerin
Ormanlarında rüzgâr, iç çeker, uğuldar

Aşkın ve ölümün birlikte doğduğu yerdir
Kış ve yaz bulamaz göklerinde yerini
Bulutlar hep kederli yüklerini boşaltır
Takvimlerinde mevsim sadece sonbahar

Damarlarımda sevda gezinir suçlu gibi
Bir idam fermanıyla kanı helâldir aşka
İçimin dehlizlerinde yankılanır çığlığım
Yüreğim bundan sonra yok hükmündedir

Her akşam o hayalin kuşanır odama gelir
Bir kan gibi oturur gözlerimin içine
O serin nemli eli dokunsa da sabahın
Bil ki içimde zaman daima bir gecedir

Samanyolu her gece uzaklardan haykırır
Gözlerime dökülür uzakların o hüznü
Zamanın ötesinden yalnızlığını anlatır
Sevinçler bundan sonra yok hükmündedir

Bir gün ölünce eğer aklına ben düşersem
Nasıl aşkı bıraktın bir zaman yüreğime
Bir dua bırakırsın ruhuma sen istersen
Vuslat artık zaten yok hükmündedir