Düz düzensizlikleri dünyanın
Düşündürdü beni bugün çok
Ölenleri, sövülenleri, gömülesi yalanlarıyla
Çığlıkları geçiyor kaba saba bir ihtiyarın
Ağlamak çeker canı gözyaşı var gözleri yok
Gözleri yok, sözleri sağır konuşma ne gerek var
Yürüyor bastonuyla belki şemsiye
Yoruluyor yollara yahu evim nerede
Tiksiniyor insan gündüzün kaldırımları
Gece geçer gider görmez ne gerek
Ha demiştim gözü yok
Gözü yok sözü yaşlı
Sümüklü, kırmızı burun tahriş nefessiz
Ha demiştim nefessiz
Havası yok, tadı yok
Kayıt Tarihi : 20.12.2017 00:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Turgut](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/12/20/yok-gozu.jpg)
Yollar mı?
Onlarda çakal sürülerinin eğreti duruşlarına misafirhane...
Kırmızı burun tahriş de ne ki, gözünü oysan ovalaya ovalaya, manzara yine aynı...
Bazen diyorum ki; bu kadar tartmaya çalışmamalı insancıkları...
Tutunamadığın dallara... Dua, sadece dua...
"Ne dilerse dilesin ona ver Allah'ım ki, keyfine ve yoluna baksın!"
Aldanıp, korkanlara hakkı teslim edilecektir elbet...
İşte tarih yazacaksa, bir tek bunu yazsın...
Yüreğine sağlık, ömrüne bereket Gülce'm...
Nicelerine inşaAllah...
Sevgiler sana... En tartılamayanından...
TÜM YORUMLAR (2)