Yok Gibi Yaşamak Şiiri - Yorumlar

Hayat ne de çok acımasız. Yine Eminönü’nün tarifi imkansız kalabalığından, bir haykırış yükseliyor 'Yalnızlık'...
Sahi neydi yalnızlık ? Neydi acı ? Neydi kardeşlik? Bizi umursuz onları umutsuz yapan şey neydi ?
Kalabalığın içinde kafamda kalabalık sorular...
Bağırdı çocuk yalnızlık diye baktı gözlerime, umut dolu. Beni de tut dedi, tut ve kaldır...
Neden kaldıramadım ki ? Neden uzatamadım elimi ? Yoksa korkmuş muydum yükünün ağırlığından.
Mermerin soğukluğundan ?
Yapmam gereken şey belliyken sordum kendime ne yapmalıyım. Sahi bu kadar mı köreldi vicdanım bu kadar mi kör olmuştum. Bu kadar niye korkmuştum.