Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Birdim iki oldum, iki iken bir
Ne yalnızken birim, ne de seninle iki,
Sevi de yalnızlık gibidir
Var yok eder durur kişiyi
Akşamları boru sesiyle gelir.(MCA)
Ya da "gibi"si fazla belki de…To be or not to be….Ontoloji problemini henüz çözemedi insan…Belki de Platon haklı, biz sadece gerçeklerin birer gölgesiyiz….Yüreğinize, ruhunuza sağlık…
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta