Yok Farkımız Şiiri - Kemal Berk

Vermezsen evlada gerçek değeri
Evlat geçer başköşeye kurulur
Aldığı diploma, olur semeri
Evlat yatar, baba her an yorulur

Kızma ağam kızma sende çocuğa
Dönüp baksan karşıdaki aynaya
Gördüğün de, benzemez mi hiç sana
Baba yatmış, evlat çıkar kavağa

Söz söyletmez, çocuğuna bir kere
Öğretmen kızsa, düşer perişan hale
Şikâyeti hazır, makam mevkiye
Su isterse, baba girer bin derde

Her konuyu bilen çocuk babası
Görmez ki çocuğunun bir hatası
Yaşlanınca anlar büyük belayı
Tavşan geçer, karşıdaki yamacı

Bir kusuru, bir söyle de gör hele
İftiralar hazır, parmakta leke
Pislikler bulaşır hemen üstüne
Çocuk yapar, baba girer pisliğe

Hepimizin kopyasıdır çocuklar
Evde görür, dışarıda yaparlar
Çocuğuna gül iken de baksalar
Soldurmayın gülleri de babalar

Yanma kardaş yanma, dertli kimseye
Yok farkımız, aynıyız şu kefede
Kemal’e erenler bakar kendine
Elin değil, düşer kendi derdine

Kemal BERK
Fen ve Teknoloji Öğretmeni
Sungurloğlu İO Müdür Yrd
Çorum Sungurlu