Yok Edilmiş Bı'şehrin Evladıyım

Yok edilmiş bi'şehrin evladıyım Sokaklarına kan bulaşmış şehrimin sisli puslu caddeleri
Işığı yanmayan sokak lambalari
Bacası tütmeyen harabeler
Yakıp yıkılan evler
Talan edilen köyler
Sokak aralarında vurulan melek yüzlü çocuklar
Köy meydan larında katledilen analar babalar bacılar
Acısı bitmeyen türkülerdir servetim

Yok edilmiş bi'şehrin evladıyım
Bazen suskun
Bazen üzüntülü
Bazen sancılı
Bazen kederli
Bazen hasret acısıyla titrer bedenim

Dedim ya yok edilmiş bi'şehrin evladıyım
İlegaldir bakışlarım
Husumet ile bıraktım gözyaşlarımı
Esen rüzgar şahitti haykırışlarıma vede feryatlarıma
Zevki sefayı bilmem
Acılarımı fuslata verdim
Seher vakti melhem olur yüreği yanık annelere
Derine iner kalemimin mürekkebi
Sözlerim de sitem var
Kalbimde buruk bi acı
Yüreğime çile yerleştirildi bu güne kadar

Yok edilmiş bi'şehrin evladıyım
Yitirilmiş bir aşk
Son bulan destan
Yıkılan han
Yakılmış şehir
Avucu nasır tutmuş baba
Ateşten gömlek giyen ana
Selam olsun
Selam olsun canını can uğruna feda edene

Yok edilmiş bi'şehrin evladıyım
Kana doymayan tanrıçalar besler cellatları
Yok öyle fuslatı heyecanı
Feryattır her bir çocuğun ağlayışı
İsyandır nevrozun ateşi