Aslın da seni unutmak için
ne bu içimdeki okunmaya hasret kalmış kelimelere
var bir çare
ne de dışarı da duran buzlu şehre
güneşin doğmasına
ne de her yan da üşüyen hayallerime
onca kelebeği_kuşu çağırmaya
sadece şimdi ki gibi
bu yorgun gözlerimin ümitsizce baktığı
şehrin camların da buz tutaydın
yeterdi
senin soğukluğunu ve solukluğunu
anlayıp hissetmeme...
Kayıt Tarihi : 7.3.2014 12:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!