Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
İnsan yaşayınca ne güzelde döküyor içindekilerini sayfalara.Birde o kelimeleri yan yana getirmek büyük bir marifet.Şiir için pek fazla söylenecek birşey yok tek kelime ile muhteşem.Ama unutmamak gereken birşey daha var ki..! İnsan doğar,yaşar ve ölür;belki insanın yaşadıkları insanı birçok kez öldürür,yaşanmış iyi yada kötü günler geride kalmıştır,tekrar yaşanması mümkün değildir.
Yeni şiirlerinizi sabırsızlıkla bekliyoruz.görüşmek üzre hoşçakalın.Aaaa bu arada yeni yılın size sağlık,mutluluk ve huzur getirmesini diliyorum.
İçten gelen dizeler.Güzel anlatılmış..Kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta