Yok Birşey Her Neyse Şiiri - Kerem Yüce

Bakarken yüzüme titriyordu ellerin
Gözlerindeki barajlar taşıyordu gamzelerine
Kelimelerin zorla yan yana geldiği
Hani bir cümle vardı ya; boşver,neyse...
Akıyordu yüzün gözyaşlarınla
Mendilindeki setler engellemiyordu taşkınları
Boğazda kavgaya tutuşuyordu heceler
Hani bir cümle vardı ya; boşver,neyse...
Sen de susup gidiyorsan bir gemiyle
Uzaktan uzağa yaşanamazdı sevdalar
Beklemek çok zor bıraktığın yerde
Harflerin bittiği bir cümle vardı ya; boşver,neyse...
Sesin yetişemeden kulaklarıma
Dağılıyordu havanın o zırhlı boşluğunda
Posta güvercinleri grevde,gökyüzü lokavtta
Bitmiş cümleler vardı ya; boşver,neyse...
Sustum artık rest çekmiş alfabem
Üç noktalara sığınmış düşünceler
Kelimelerin bittiği yerdeyim şimdi
Bir sen vardın ya vazgeçtim; yok birşey,boşver,her neyse...