Yok benim! Şiiri - Seçkin Erdoğan

'Öylesine kimsesizim ki! '

Ne dertlere düştüm ben, o sevdanın yüzünden
Bin çileler çeksem de, aldıranım yok benim!
Kurtulmadı şu gönlüm, içindeki hüzünden
Kollarımdan tutup da, kaldıranım yok benim!

Kaybolmuşum meçhulde, bilmiyorum nerdeyim
Kimse bulmaz izimi, görünmeyen yerdeyim
İtilmiş bir köşede, unutulmuş haldeyim
İsmimi o coşkuyla, andıranım yok benim!

Ardın sıra döküldü, dilimden o ağıtlar
Başımda dolaşırken, kara kara bulutlar
İçimde hep tükendi, söndü bütün umutlar
Kalbimi o coşkuyla, yandıranım yok benim!

Gönlüm hep mahrum kaldı, tatlı bir yar sesinden
Ruhumu ısıtan o,sımsıcak nefesinden
Nice dağlar aşıp da, mutluluk ülkesinden
O sevda denizine, daldıranım yok benim!

O güzelim aşklara, karıştı hep riyada
Mutluluk bana helal, oldu ancak rüyada
Şakada olsa beni, şu yalancı dünyada
Seviyorum deyip bile, kandıranım yok benim!
Yüreğimi coşkuyla, yandıranım yok benim!

SEÇKİN ERDOĞAN / BURSA