Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bir şafak vaktinde
uyandı toprak
gün vururken dağlara,
Acılar sarmıştı dört yanı
irin bağlamıştı bedende yara,
Uğuldadı zamanın rahmi
haykırdı öfkesini kusarak
küflü gecelerin suratına,
Kükredi damarda çağlayanlar
Kırarak karanlığın paslı zincirlerini
yürüdü paryalar
el ele verip güneşli yarınlara...
mehmet bey.emeğinize yüreğinize,kaleminize sağlık.tebrikler.tam puan
Anlamlı ve güzel bir eser..tebrikler üstadım
bu güzel şiir için kutluyorum sizi dost... tebrikler
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta