Ne erzağım,ne azığım var maziden
Yiyecek,sindirecek halim yok artık
Bahsetmesin hiç kimse aşk sofrasından
Serecek ,oturacak çulum yok artık
Kalmamış ki Dünya'nın, zindandan farkı
Satıyor bezirganlar pazarda aşkı
İnsanlar gardiyan, vuruyor kırbacı
Çekecek ,dayanacak mecal yok artık
Ne taht ,ne saray,ne köşk kalmış gönülde
Baht, şans, mutluluk,zalimlerin elinde
Güler mi ki bilinmez, kader bize de
Ağlayacak öz, gülecek yüz yok artık
Hayaller boş çıktı,gidenler geri gelmez
Gelse de her şey, eskisi gibi olmaz
Kaybetmeden kimse kimseyi anlamaz
Yaşayacak gün, ölecek can yok artık...
Kayıt Tarihi : 5.11.2022 15:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Garip bir zindan meselesi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!