Yok Artık Şiiri - Mustafa Zincirkiran

Ne ümitle baktım güzel yüzüne
Parmağım dolaşır yazım yok artık.
Sonunda baharım döndü güzüne
Kışta kaldım şimdi yazım yok artık.

Dertlensem derdimi sana açardım
Bir gamzeli baksan hemen uçardım
Şimdi sensiz kaldım hem de naçardım
Kimseler çekmiyor nazım yok artık.

Ayrılık değil mi, senin derdin hep
Dert ettiğin şeyi bana derdin hep
Niçin bazen bana küs giderdin hep
Hayattan alacak ‘haz’ım yok artık.

Kalbim hasta oldu bazen tekliyor
Bundan olsa gerek dertler ekliyor
Dertler artınca da ecel bekliyor
Vücudum uyuşmuş sızım yok artık.

Aşkının ateşi nasıl korlandı
Yanan yürek sonra hayli zorlandı
Küle dönünce de nasıl horlandı
Bıktım bu dünyada gözüm yok artık.

Böyle işte sevdan bitirdi beni
Bu perişan halim üzmez mi seni
Beni yok say artık bulursun yeni
Sana söyleyecek sözüm yok artık.

Kara sevda böyle nice yiğidi
Duydu dinlemedi nice öğüdü
Kahrolup gittiler yaktı ağıdı
Behlül dendim başka izim yok artık.

01.01.2022

Bu şiir, Hece Hece AKSEDCE programında
açılan ayak üzerine yazılmıştır.