Yok Artık Şiiri - Saffet Çakır

Yok artık,
yüzündeki o eski masumiyetin resitali yok artık.
O eski nefes alışın, iç çekerek duman duman cümlelerin, O yürek atışın, kalbinin ritmi
Yok artık.

Yüreğinde sakladığın deryaların, ırmakların nehirlerin
ışıl ışıl, bir şehide ağlayan şehirlerin yok artık.
Yok artık parmak uçlarından uçan kelebeklerin
dudaklarından kalkan turnalar yok artık.
Çeşminde dalgalanan mavi gemiler
el sallayan ıslak mendiller yok artık.
Bir sülünün semadan süzülen kanat sesi yok artık
Bir dingin nehir gibi tebessümün
yalnız yağmurlara açılan ellerin yok artık.

Belkide sen yoksun, o eski sen yok
o gurbetin kokusuda yok artık
ne ıssızlarda açan akasya çiçeği
ne dağ yamacında sade bir gül
hiç biri yok artık.
içimde loş ışıklarıyla ölgün şehirler
firkate akan gizemli nehirler
yok artık.