Karanlık bir yolun, başındayım
Karanlık olduğunun, farkındayım
Saat, gecenin üç buçuğu
İçimde, yalnızlığın burukluğu
Meçhul bir gidiş bu…
Biliyorum; yok bu yolun sonu
Bilirim, bu yolda gidenleri
Geriye dönen olmadı, içlerinden
Bende, dönmek için gitmiyorum zaten
Bir umut var, hiç olmazsa sonunda
Ya elim kolum bağlı beklesem...
İşte o zaman, hiç umut yok
Gözlerim doldu yine
Saçlarıma düştü hep ak
Geceler vurdu, durmadan
Sessizliğin kırbacıyla, derinden
Derin bir yalnızlık oldu artık bu
İçimdeki korkusu ile birlikte
Bir virane oldum artık ben
Gelmeyeceksin biliyorum, hiç sen
Dönsen bile bulamazsın
Beni, eski beni
Hiç yok, yok artık
Eser, benden eser
Kalmadı artık sende de
Yürek, eski yürek
Yok hiç yok artık
23.01.2004
Cuma
12:30
Kayıt Tarihi : 20.4.2006 12:10:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aydanur Başcı](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/04/20/yok-artik-10.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)