Yok Şiiri - Uğur Yılmaz

Sen ve ben neden biz olamadık?
Gidenler mi engeldi buna,
Gelmeye çalışanlar mı?
Yoksa bize biz mi engeldik, biz olmaya?
Ya da hiç anlamı yok muydu yoksa zorlamaya?

“Bilmiyorum”lu cümleler arttıkça konuşma mekanizmamda,
Azalıyor bilme yetim bizsiz zamanlarda.
Ben bekliyorum bizin gelmesini,
Kapı çalıyor, açtığımda “yok”u görüyorum,
Yanında “yine olmadı”yla.

Sonra kapıyı kapatıyorum,
Seni bulmaya açıyorum kalbimi,
Ama yine kapanan ben oluyorum,
Bizsiz oluyorum,
Biz olamayan bir Sen oluyorum…

Sense bizsizliğin farkındasızlığında,
Benim farkımdasın,
Tek bir farkla…

Artık ben yok,
Biz hiç olmamıştı zaten,
Ama artık sen de yok…

Olan tek bir şey vardı,
Şimdi…
O da yok…