Mavi ve kocaman gözleriyle
Umut kokan bir kızdı o,
Her gün oynarken yalnızlığıyla
Duvarlar örerdi etrafına,
Yalandan mahkemeler kurardı
İçindeki zindanında.
Sessizdi, konuşmazdı, yorgundu
Ve yok oldu,
Parmaklıklar ardında.
Kayıt Tarihi : 19.4.2006 12:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!