Yok Şiiri - Harun Koçak

Günlerden Perşembe ve ben gözyaşlarımla yaşatmaya çalışıyorum avuçlarımda solmak üzere olan güllerimi. Titrek bakışlar arasında bakıyorum artık hayata.
Bir gülüm kalmış elimde onuda alacak diye korkuyorum.
Canım yanıyor, sevmekle başlayan o güzel günler şimdi mazide ve bugün günlerden sensizliğin 3. ertesi.
Aylak aylak geziyorum kaldırımları sökük caddelerde.
Demek sevmek için bir ömür harcamak ve ayrılmak içinde tuhaf bir sebep yetiyordu. Gökyüzü karanlık, yıldızların kaybolduğu akşamlar çöküyor içime.
Mavilikler yok artık, umutlar yok, gülmek yok.
İliklerim çekiliyor kemiklerimden.
Aşk bu kadar acıysa eğer bundan sonra sevmekte yok.