Yok... !
Gel desen, yol yok.
Takip et desen, iz yok.
Git desen, gidecek yerim yok.
Hadi desen, yoldaşım yok.
Uç desen, kanadım yok.
Tut desen, kolum yok.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta