Yok Şiiri - Hikmet Nazlı

Hak bildiğim yolda yürür giderim,
Eğri yola dümenim yok, çarkım yok.
İnsanlıkta hep eşitlik güderim,
Hiç kimseden eksiğim yok, farkım yok.

Anlatayım tek meselem şu gibi;
Hem de bütün derdim, tasam bu gibi;
Yüreğimi berrak tutsam su gibi,
Irmaklara akacağım arkım yok.

Yar ses vermez, sahte yâren tınlamaz,
Merâmımı içtenlikle dinlemez.
Dost bildiğim, halden bilmez, anlamaz
Sırtım boşta, dayanağım, erkim yok.

Onur kıran, hor gören dil istemem,
Yapay sevda, sentetik gül istemem.
Yetingenim, ödül mödül istemem;
Para diye merakım yok, şarkım yok.

Doğru, dürüst kalmak vardır yönümde.
Güvendiğim engel oldu önümde.
Hep yol verdim, has dostum var yanımda,
Evelallah düşmanımdan korkum yok.

Hikmetî’yim, yine çiçek açarım
Soldururlar, diyar diyar kaçarım.
Gurbet elde zaten evsiz naçarım,
Can sılada meskenim yok, barkım yok.

18.12.2021