Sana bakarken beyaz gül görüyorum ...
Temiz sade,iyilik güzellik, kartenesi gibi, bazen pamuk gibi hafif...
Bazen kuş gibi maviye ve gökyüzüne hasret...
Sonra sonbahar görüyorum sende..
Saçlarını ıslatan yağmur..
Ve pencerende bir hüzün..
Kitap kokusu gibi bazen..
Ekmek gibi, su gibi,
Sevgilerin en temizini görüyorum..
Sende...
Ruhumun pencerelerini açan..
Güneşim ol gel...
Gökyüzüm ol..
Maviye ve sonsuza...🌹
Kayıt Tarihi : 6.10.2021 23:16:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bakarken onda yok olmak
![Nebi Kocakaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/10/06/yok-536.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!