canından çıkmış hayatları canlandırıyorum
hıncahınç yamalı yaralı gaspe uğrak
günler takmış beni koluna gidiyoruz bademciklerimizden çıkarak
baştanımaz yürek darlığı bir bulut bile yok
halkamsı açılardan geçiyor can dur durak bilmeden
dudaklarda kendini tutamayan kan gözlerden çıkarken
dağlar inledi bra kendini dağdan dağa vurarak
say ki ortada kanayan hiçbir şey yok
sarılmamış yaralarıyla gömülen antik kentler
gibi gömülmüşüm bin bir hakareti taşıyan yüzümle
medeniyetin kurban taşları üstünde karanlığa
yüzümde ağız ağzımda dil dilimde ses seda yok
karpit kokan sansürlerle cıkmışım geceden
Lac deresi kıpkızıl akmıştır Munzur’un köpüğüne
boyun vurup kelle getirmişler elleri titremeden
çıramı söndürmüşler kirvem bir kimliğim bile yok
Kayıt Tarihi : 31.8.2005 03:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ama bildigim bir sey var: o da kaya gibi bir kisiligin oldugu...
Sevgiler dost cana...
TÜM YORUMLAR (1)