Yok Şiiri - Mutlu Alkan

Yoktan var etmek, yalnızca Allah’a mahsus
Yaratmak haddine mi düştü, ey aciz mahpus
Konuşmak marifet mi, ileri ve geri, boş boş
Titrer yüreğin, lal olur dilin, olursun sus pus

Nedir bu mal mülk hırsı, yok ki kefenin cebi
Dolmadı hiç, dolmaz da dipsiz kuyunun dibi
Geldi geçti, sonsuz sayıda âdemoğlu senin gibi
Ölüm yok olmak değil, hayatta olmanın sebebi

Yok Yok Dükkanında her şey var, ömür satılmaz
Nefes sayılı, vakit yok, ömre bir ân bile katılmaz
Ağaç gölgesinde uyuyan tavşan gibi beklemeyesin
Hızla geçer gider ömür, ardından koşsan tutulmaz

Görmeyen gözlere yoktur bir fayda ışıktan nurdan
Gönül görürse eğer gerekmez ışık güneşten aydan
Masal gibidir dünya, bir varmış ve de bir yokmuş
Âlem yalanmış meğer huya gidermiş gelen haydan

Gücüm yok, halim yok diyor, bir tarakta bezi yok
Uyuduğun yeter, şahlan artık, bugünden tezi yok
Düşmüşüz bilmediklerimizin peşine, ne de yazık
Biz yerken birbirimizi, el yürür de kar da izi yok

Eski defterleri yoklama, fayda yok maziden sana
Haddi hesabı yok yapılanlar, şerden günahtan yana
Yaptıklarınla ve yapmadıklarınla kalırsın baş başa
Kimseden kimseye hayır yok, varınca yüce divana

Dün yoktun, bugün yoksun, gelmedi mi zamanı
Her ân denenir ve yoklanır Müslümanın imanı
Bağrım yanıyor cayır cayır çıkmasa da dumanı
Bir can borcum var, ödemek için, bekliyorum o ânı
(30.05.2016)