Yok Şiiri - Celal Işık

Öyle garip ki bu dünya,
Öte,beri ne bilen yok.
Gelen ağlar,giden ağlar,
Doya ,doya bir gülen yok.

Zaman ölmez ,yaşlı hancı,
Her şey biter o kalıcı,
Hayat yoldur ,insan yolcu,
Yaşayıp baki kalan yok.

Geçiyor zaman treni,
Kendi elinde dümeni,
Görürüz binip gideni,
Gidip de geri gelen yok.

Dert derman bulur bilimden,
Hem teselli arar dinden,
Hayat beslenir ölümden,
Ölüme çare bulan yok.

Celal derki her can fani,
Doğup da ölmeyen hani,
Bu ten taşıdı bu canı,
Ten çürür canı bilen yok.