Yok Şiiri - Yüksel Çelik

Kuşlar kadar olamadım
Tüneyecek dalımda yok
Bülbül gibi dert yanacak
Gonca gonca isterdim.

özgürce uçmak isterdim
Olmasaydı tasam derdim
bu dünyaya boşa geldim
Sığınacak yerimde yok

Gemi siğınır limana
Kucak açmaz kimse bana
Ağlasam duymazki ana
Dert yanacak yerimde yok

Duygusuzluk kahrediyor
giden ömürden gidiyor
Dostlar kıymetin bilmiyor
Dert dinleyen yarinde yok

Beklentim yok bu dünyadan
Af diliyorum Mevladan
Kimse ağlamaz ardımdan
Dinleyemem halimde yok