Yok Şiiri - İlyas Yavuz

Herşeyin bir yok olması vardır. Mesela ben hep yok sayıldım bir sevda yüzünden ölüm hep aklıma girdi ve hiç aklımdan çıkmadı. Sebebi ne? Bir kız için ve daha fazlası ben önceki sevdiklerimi hep unuttum fazla zamanımı almadı ama bu kız çok etkiledi. Hep düşünüyorum onu, geceleri tek başıma konuşuyorum deli zannediyorlar ama değilim duvarla konuşuyorum, zaten o da sıktı beni yumrukluyorum hiç teselli vermiyor bana. Düştüğünde kalkmasını bileceksin ben iyi biliyorum ama bu sefer uçurumdan düştüm ve kalıcı bir izi var, geçmiyor be gardaş hayat bu işte senle oyun oynar ve yaralanan o değil sensin, hayatta hep başka birşey olmak istedim, yağmur gibi toprağa karışır ve yok olup giderim, toprak demişken yağmur yağdığında çok güzel kokar sebebi ise toprak bizim sevdiklerimizi aldığı içindir, zaten cenazelerde ölenler için değil kalanlar için yapılır, insanın içi yanar böyle yakılan sigaralar gibi. Hayal de kuramıyorum, insan hayal kurarken mutlu olur ben ise olmayacağını bildiğim için bir sigara yakıyorum, sonra hayal kurduğumu düşünürken yoruluyorum... Bazen kurduğum hayaller gerçekleşiyor, karşıma sen geçiyorsun ve konuşuyoruz çok mutlu oluyorum ve gözümü kapatıyorum sonra bir açıyorum ve sen yoksun, ardından bir sigara yak, o da yetmedi bir daha yak, sonra bir daha, bir daha, derken gece bitmiş güneş doğuyor, her yer aydınlanıyor, ama benim için her yer hala gece, ölüm gibi karanlık bir çukurdayım. Sigarayla dertleşir oldum umut arar oldum küllerden sonra bir rüzgar esti alıp gitti umutlarımı ardından bir yağmur ortada çaresiz bir adam ve beyin ölümü gerçekleşmiş birisinin hayalleri kaldı. Bıkmadım sigara yakmaktan ölüm bekliyordu beni öldüm ve ihale sevdiğime değil sigaraya kaldı.