Yok Şiiri - Fatih Saraç

mavi önlüğüm yok şimdi
düğmesi hep bir kavgada kayıp beyaz yakam
mavi ile alakası olmayan kırmızı pantolonum
bir türlü seneye de giyemediğim
bir numara büyük ayakkabım yok

kabı yırtık defterlerim yok şimdi
ucu yenmiş kurşun kalemlerim
kokulu silgilerim yok
patlak toplarla oynanan oyunlar
bir direği hep yamuk bir çama denk gelen kaleler
kemik bilyeler yok.

uslu çocuk olmadığım için midir şirinler görünmüyor
Şirine kayıp, Şirin Baba yok.
çağ atlamış Çakmaktan ailesi,
Susam Sokağı kapalı, aradığınız Kırpıl’a ulaşılamıyor
Edi ile Büdü yok.

narçiçeği kokmuyor artık sokaklar
on kuruşu eksik bakkallar sakızla ödeme yapmıyor.
karışık 90’lık kasetlerde Hakkı Bulut çalmıyor
koyu renkli tv’lerde kavga etmiyor Çiller ile Mesut Yılmaz
frekansı karışmış yerel radyolarda Yonca Evcimik yok.

kabuk bağlamış yaralarım yok şimdi
uykularım hep bir telaşa yenik
rüyalarım yok
öyle bir hayat ki heyecanı, tadı, tuzu yok
bırak boş ver öyleyse lüzumu yok.