yok
sıra
sesinin
gölgesi
kim
gelse
aynı
ateş
bu
çocuklar
yaktı
maviyi
o
yüzden
hava
aydınlık
o
zamanlar
misket
oynardık
ikisi
vuruldu
eşkali
olmayan
zamanda
şimdi
martılar
kabuk
topluyor
boş
denizin
ortasında
ee
dedik
işte
bilmiyoruz
olay
neydi
mavinin
kaçışında
ses
sesle
susar
sonunda
dil
yananda
ver
adlarını
utanma
bak
umut
umut..umut..umut
kardeş
olmuş
umutla
burada
her insan
hasarlı doğar dünya'ya
15.09.2004 /bilmiyorum..düşünü/yordum
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 15.9.2004 02:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel bir şiirdi..
Biçim denemesi sanki..:))
Tebriklerimle
Öner Kaçıran
TÜM YORUMLAR (2)