Yok Şiiri - Ahmet Bentbaşı

Yine sensizliğe dalıyorum birtanem
Ellerim bomboş, tutanım yok
Masam dolmuş yine izmaritlerle
Görüpte acıyacak bir kalp yok

Kalbim özleminle yanıp tutuşuyor
Hasretimi dindirecek sözlerin yok
Gözlerim inan her gece ağlıyor
Teselli verecek sözlerin yok

Sensizlik bağrımı kurşun gibi deliyor
Merhem olacak sevgin yok
Yaralıdır kalbim binbir yerinden
Saracak bir hekimim yok

Dertler sarmışken dört bir yanımı
Başımı koyacak omuzun yok
Sensizlik kasveti çökmüşken üzerime
Kurtaracak bir sevgilim yok

Hayalinle avunduğum boş odamda
Sensiz geçen her saniye yanımda
Kimse yok sevgilim kollarımda
Yanıyor bağrım söndürenim yok