Yok Şiiri - Mehmet İnanç Şengüneş

Yeryüzünün tüm evsiz kuşları göç eder saçlarına

Sabahtan akşama kadar kokun cenk eder

Ve gece karanlıkta..

Bir vakit ezanında seninde sesin duyulur

Söğüt dallarıyla oynaşırken yağmur

Göz kırpmaların alır canını genç mevsimlerin

Hasrete de aşinadır rengi yeşile çalan damarlarım

Bu yüzden bolca yolcu uğurlanan bir liman adıdır

Göbek adım…

Ne yalan söyleyeyim

Gelmediğin çoğu gün seni düşünmedim

Ama her Allahın günü

Her doğuşunda ve battığında çehrenin

Kumrular konduğunda elektrik tellerine

Tanrı bir çocuğu daha affettiğinde

Seni çok özledim…

Yağmur birtek beni es geçiyor artık

Sırf gökkuşağında seni anımsatan bir rengi olmadığından

Ne yazık…