Yok... Şiiri - Kübra Altay

Bir nedeni yoktu yanımda olmanın,
Nedeni yoktu sarılıp uyumaya çalışmanın,
Olasılıksızlıkların içinde
Kırılan kalplerimizi mi onarmaya çalışıyorduk
Yoksa
Sonları mı yaşıyorduk bir daha olmaz korkusuyla.
Sevgi ve tutku senle beni 'biz' olmaya çağırırken
Gurur ve hassasiyet, o ve ben olduruyordu.
İçimizden haykırsak da dışa çıkmıyor içteki duygular.
Korkuyoruz biz olmaktan
Ve
Kalıyoruz
Ulaşılmaz sen ve basit bir ben olarak....