Yok Şiiri - Aslı Yağmur Çelik

Koşulsuzca bıraktım kendimi sana.
Korkmadım düşmekten, yada kırılmaktan.
Sende bırak beni ellerinden,
Kırılacağım, parçalanacağım yok artık.
Kaç kez öldürdüm seni içimde,
Kaç kez kana bulandı ellerim,
Bir yalnızlığı kaç kez öldürdüm yüreğimde.
Koşulsuzca kabul ettim cehennemini,
Sorgucu meleklerim sorsun imtihanımı,
Korkmadım ki soluklarımı harcarken.
Öleceğim, dirileceğim yok artık.
Teğet geçiyor ömrüme ördüğüm bu hüzün.
Susmak caiz senli cümlelerime.
Bırak öleyim işte,
Musalla taşı paklar ruhumu sen merak etme,
Günahıma tövbem, sevabıma şükrüm kalmadı nasılsa.
Beyazları siyaha boyuyorum,
Gündüzü geceye.
Saflığı gözyaşına,
Tebessümleri hüzne mukabil kılıyorum.
Tertemiz bir kağıt önümde,
Artık ona bile yazamıyorum.
Mürekkebim tükendi artık.
Sileceğim de, yırtıp atacağım da yok artık...